Hoeveel langer blijft het venijn
nog huizen in hartjes en madelieven
voor het zich middels pijn laat doorklieven
en in een kreet van smart verzandt?
Geprezen in vakbladen, regelmatig post
'staat uw boek nog op stapel of in druk'
blijft de schuld onafgelost en ga ik stuk
want bij verveling en niets ligt braakland.
Zo vul ik dagen met leegte en datgeen
wat iedereen kan. Horeciastje met wat dromen
loopt zich stuk op steen, het moest ervan komen
wie hoog komt te vliegen, die zal branden!
Dus kus ik de vlammen, die wereld van jou die rest
kan ik in vergelijking toch nooit alleen verslaan.
Dit hier te laten staan lijkt mij het best
mijn wereld en liefde in woorden verloren.