na donder en geraas
vind ik haar tussen wildgroei
van zompig lang
heel haar binnenste
wendt ze van me af
wikt en weegt dood
vervlucht stil in die ijle stroom
hoe kan ik haar bedenken
met woorden de wereld vertellen
hoe werkelijk
mooi ze was
als ik haar
rode bloembladen
nog in mijn handen hou
entropy: | Zaterdag, juli 09, 2011 16:51 |
Verbluffend mooi geschreven. Graag gelezen. E. |
|
Anneke Bakker: | Zaterdag, juli 09, 2011 16:43 |
Wat zijn ze toch altijd weer mooi de klaprozen Tine,honderden heb ik er geschilderd, jij schildert ze met mooie woorden. Lief knufke uit zonnig Brabant, Anneke |
|
Godvader: | Zaterdag, juli 09, 2011 14:54 |
mooi, maar moet ''bedenken'' niet ''bedanken'' zijn...anders ist wel goed gevonden:) gr. Yoeri |
|
roosjerood: | Zaterdag, juli 09, 2011 10:52 |
stilmakend maar zo wonderlijk mooi | |
trucker klaas: | Zaterdag, juli 09, 2011 10:18 |
dat is mogelijk in de kracht van poezie .... fraai verwoord ,klaas |
|
windwhisper: | Zaterdag, juli 09, 2011 10:10 |
aangrijpend lieve Martine liefs Cobie |
|
zomerkind: | Zaterdag, juli 09, 2011 10:04 |
je liefde voor de natuur is ontroerend martine:) liefs eddie |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 juli 2011 | ||
Thema's: |