Een buiten beentje
bruine vlekjes in een groen omgeving
een beetje weggestoken, ik krijg een beving
ik sluip wat dichter en blijf hopen
dat niemand ziet dat ik je wil stropen
het groen bewoog, de wind was hevig
een rottende stank, 't was melig
en toch laat ik me niet stoppen
ik raak je reeds met mijn vingertoppen
de stank werd hevig, geen mens te zien
ik grijp nu toe, ik klauw nu in je ziel
het rotte vlees druipt van mijn handen
ik grijp opnieuw en vul nu hele manden
snel nu huiswaarts met mijn buit
vanavond nodig ik mijn vrienden uit
zij zullen smakkend laten weten
dat ook zij graag mispels eten.
ela
