Ontmoeting
Ik ontmoette Hem
In de donkerste dagen van mijn leven.
De wereld onder mijn voeten weg
En Hij ving mij op in Zijn armen.
Zonder twijfel
Heb ik Hem mijn hart gegeven.
Dat hart wat zo koud was
Kwam weer tot leven
Mijn diepe zielenpijn
Door Hem getroost.
Hij liet mij de opstandingskracht voelen
Mijn leven met zoveel verdriet
Werd een tijd van dragen en volbrengen.
Ik ervaarde God, zoals ze dat bedoelen.
Hij houdt van u, van mij
En langzaam heelde mijn pijn
Mijn hart geopend
en mijn ogen om weer te zien
Steeds meer snap ik de essentie van mijn leven
Het is niet voor jou en anderen
Maar alleen aan mij gegeven.
Ik deelde vele lichtjes op mijn pad.
Ik ben maar een klein trillinkje op de Aarde
Steeds meer alleen, al schijnen die lichtjes wel
We worden alleen geboren en gaan alleen terug naar Huis,
Mijn geloof steeds opnieuw getest
Alle sleutels in mijzelf,
nu nog meer eigenwaarde.
Ik ben nog niet wie ik zijn moet
Mijn weg is nog niet ten eind.
Het leven was zwaar voor mij, mijn lichaam gesloopt
Nog een poosje is het stil in mij
Nog even… en dan weet ik hoe mijn weg verder loopt.
JW
2011
Jacky*: | Zondag, april 24, 2011 11:10 |
weduwe worden is ook geen makkelijk ding...vrees niet... ik ben geen schreeuwer op de dam hoor... ik zet gewoon mijn gevoel neer... ook zalig pasen voor jou! | |
spring-in-het-veld: | Zondag, april 24, 2011 10:59 |
zware kost, je zet het integer neer, dat waardeer ik dan wel.. fijne paasdagen, sihv ;) |
|
Jacky*: | Zondag, april 24, 2011 10:49 |
Mijn excuus... het gedicht heet: ontmoeting! | |
Auteur: Jacky* | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 24 april 2011 | ||
Thema's: |