Vluchtig.
exen ze beheksen, draaien loeren
voorzien achterhoofden van ogen
om te kunnen hopen, dat sleutels
als vanzelf sloten veranderen
wanneer gewroken harten, zicht verblinden
gebroken poten dragen gewichtig
jaren aan bankhangen, je stalde me
naast de stoel en kapstok
omdat in deze gang alle plaats was
zo naast de deur, rennen wie er rennen kan.
David Matser: | Zondag, april 17, 2011 19:24 |
Erg mooie eerste strofe, heel aangrijpend. De 2e strofe wijkt qua schrijfstijl teveel van elkaar af om bij elkaar te passen, maar is ook niet verkeerd! | |
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2011 | ||
Thema's: |