Yellow: | Maandag, april 11, 2011 13:39 |
sterk spring, chapeau.... en dat meen ik... zeer knappe benadering van dit onderwerp... respect | |
Jacky Van den Berghe: | Maandag, april 11, 2011 01:11 |
Proficiat sihv, voor dit gedicht. Spijtig genoeg komt de klop van zoiets pas naderhand (hopelijk niet voor deze vrouw). De wereld staat niet stil hiermee, hij draait verder. Maar zouden we hem niet een ietsiepietsie beter maken kunnen zodat hij echt lolliger draait? Juist, met solidariteits-ellende lost men niets op! Maar ook niet met... vul zelf maar in! LIefs, Jacky En,laat je er niet onder krijgen! |
|
ela: | Zondag, april 10, 2011 17:44 |
Die dame laat zich ondanks alles niet afleiden, haar gezin moet toch eten, dat heb jij knap bekeken. ela |
|
entropy: | Zondag, april 10, 2011 15:30 |
sorry | |
entropy: | Zondag, april 10, 2011 15:30 |
Jouw tranen worden diamantjes :D | |
entropy: | Zondag, april 10, 2011 15:27 |
Positief bedoeld dan :) | |
entropy: | Zondag, april 10, 2011 15:26 |
Wat dat betreft ben je mijn grote voorbeeld :P :D | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, april 10, 2011 14:45 |
goed geschreven!! | |
Ellipse: | Zondag, april 10, 2011 14:23 |
zeker zo treffend geschreven, mooi en helaas werkelijkheid... | |
spring-in-het-veld: | Zondag, april 10, 2011 14:11 |
o, dank je, natuurlijk heb ik ook mijn serieuze kant, je moest eens weten wat ik allemaal hem moeten doorstaan, ik overleefde alles omdat ik mijn humor heb behouden, die is danwel behoorlijk sarcastisch of ironisch, dat hoort bij wrange humor, je moest mijn tranen eens kunnen tellen pff..ik laat me er gewoon niet onder krijgen, dat is de vechter in mij..ik ga hier echt niet zitten janken, dat doen er al genoeg, ik schrijf me doorgaans vrolijk en hou van de interactie | |
entropy: | Zondag, april 10, 2011 14:03 |
Ik spreek zelf ook altijd van ''ik'', niet gek opkijken als dat woord vijftien keer in een gedicht van mij voorkomt. Bij jou gaat het tenminste over een ander. Ik vind het goed als je ook je serieuze kant laat zien :) | |
spring-in-het-veld: | Zondag, april 10, 2011 13:55 |
sorry? huh..waarvoor? | |
entropy: | Zondag, april 10, 2011 13:47 |
sorry :) | |
entropy: | Zondag, april 10, 2011 13:36 |
Knap hoe jij je elke keer in een ander kunt inleven... | |
M-Rose: | Zondag, april 10, 2011 13:26 |
treffende gevoelsbetuiging soms valt er zo veel te raisonneren over bepaalde feiten in een levenssequentie zijn sommige zaken onvoorspelbaar en jammer genoeg onomkeerbaar |
|
Fairouz: | Zondag, april 10, 2011 12:02 |
Nou niet zeuren over je uitdaging springertje. Dit is gewoon een heel indrukwekkend schrijven. En marta heeft het hier een geweldige reactie op gegeven en ik schaar me daar achter. Integer en ontroerend dit schrijven op een vreemde manier "mooi"...Fairouz |
|
spring-in-het-veld: | Zondag, april 10, 2011 11:51 |
marta, ja, dat verslag van die ooggetuige was aangrijpend, de verslaggever vroeg haar, waarom ga je niet naar de bijeenkomst met psychologische hulp? ze antwoordde, ik wilde alleen maar zo snel mogelijk naar huis, wel eerst dit aan jullie vertellen maar dan.. veilig naar mijn gezin, ja, dat deed ze op dat moment, is heel aangrijpend en na te lezen..mij raakte het enorm | |
mima: | Zondag, april 10, 2011 11:04 |
sterk gedicht, sihv. goed verwoord mima |
|
Auteur: spring-in-het-veld | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2011 | ||
Thema's: |