spring-in-het-veld: | Zondag, februari 06, 2011 12:51 |
tot het gesproken onze lippen verlaat, dat is een mooie zin, je kan het dan ook niet meer terugnemen, soms raakt men daardoor juist uitgesproken.. | |
arie: | Zondag, februari 06, 2011 11:18 |
zelfs de stilte is verankert in onbesproken klanken van het zijn X |
|
windwhisper: | Zondag, februari 06, 2011 06:39 |
ja waar ligt het evenwicht lieve groet Cobie |
|
trucker klaas: | Zondag, februari 06, 2011 05:06 |
zo komt een ver-woord toch dicht-bij ;) fraai ,klaas |
|
DrieGeetjes: | Zondag, februari 06, 2011 03:26 |
''Ver-woord'' gevat in een goed verwoord gedicht. :) |
|
esteban.: | Zondag, februari 06, 2011 01:41 |
Mooi tot aan seconden, daarna effkes de pedalen kwijt... esteban |
|
A. Maliangkay: | Zondag, februari 06, 2011 00:59 |
Hm... Niet slecht, wel wat wrang, maar ach! | |
ela: | Zondag, februari 06, 2011 00:17 |
Als er al mensen verschillend aanvoelen, is het toch nog wachten tot ze spreken om te horen of ze redelijk zijn. ela |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2011 | ||
Thema's: |