Keihard
Bijna 2 jaar...
dat is hoelang we elkaar al kenden.
Zagen elkaar bijna wekelijks...
en groeiden steeds dichter naar elkaar..
Na een eerdere relatie die was stukgelopen..
durfde je een nieuwe relatie niet aan.
Ik liet je eerlijk merken dat het voor mij voelde als meer..
en bleef stilletjes hopen.
En toen ineens gaf jij ook aan meer voor me te voelen,
maar doordat er kinderen in het spel zijn.
Vroeg ik je of je er zeker van was..
"Ja",zei je me,ïk wil voor je gaan" en het voelde zo fijn.
Je nam me mee naar je familie,
betrok mijn kinderen en je zoon erbij.
En ik voelde me steeds gelukkiger...
met jou naast mij.
Als we elkaar niet zagen,
belde je me iedere avond.
En ik genoot van ieder moment,
dat we samen in bed lagen.
Met jou en je familie een hele gezellige kerst gehad,
en je liet me merken hoe blij je met me was.
Zei tegen je dat 2011 alleen maar beter kon worden..
Ja zei je....dat dit gelogen was..weet ik nu pas.
Je liet na nieuwjaarsdag steeds minder van je horen,
begreep er niks van.
Na een paar onzekere dagen besloot ik je te bellen,
toen je aan de telefoon kwam,voelde ik me zo verloren.
Hoorde het aan je stem..
alles was anders.
Je kwam die avond om te praten...
je wist het allemaal niet meer...er zat ergens een rem.
Maar zei je ik wil je niet kwijt...
je knuffelde en zoende me ..
We spraken af dat je even zou nadenken,
en ik gaf je wat tijd.
Weer dagenlang geen enkel woord..
geen ik mis je...
Niet even je stem laten horen...
trok het niet meer werd compleet gestoord.
Belde je weer..
en je gaf toe dat je egoistisch was geweest.
Wat je toen zei deed zo ongelofelijk veel zeer....
je zei ik denk dat je meer voelt voor mij als ik voor jou.
Keihard...voor de telefoon..
na bijna twee jaar sterke vriendschap.
Ik was in tranen,vroeg je waarom?
maar het deed je niet zoveel.
Je was ineens afstandelijk en kil...
plots viel ik stil..
En drong het tot me door...
het is over....voorbij....geen wij meer..
Kon alleen maar zeggen...je weet dat dit betekend dat alles ophoud?
ja dat begrijp ik...zei je..
Het liet je koud...
ik hing op en was kapot..
Nu bijna 2weken later denk ik nog dagelijks aan hoe raar het is gegaan,
en ik wen er maar niet aan.
Ben nog steeds kapot van verdriet...
maar het hindert je niet..
Keihard....liet je ons vallen....
TazDevil
17-01-2011