vrienden zeggen altijd dat ze er voor me zijn
maar meestal is het alleen maar schijn
ze praten achter me rug en zien de pijn niet
want vrienden horen echt te zijn, en geven me geen verdriet
gaat het niet goed en zien ze de verdriet in me ogen
helpen me niet, dat hebben ze overwogen
maar ik hoor te lachen en te dansen,
op de muziek die ik hoor
want wat als goede vrienden is begonnen
heeft een ander overwonnen
echte vrienden bestaat dat wel?
geef je nog antwoord als ik je vragen stel?
of blijf je shit praten en blijf je haten?
ik gaf je vertrouwen, maar dit zal ik blijven onthouden
het is niet dat je slecht voor me bent en me niet waardeert
maar ik hoop wel dat deze vriendschap echt is en dat je dat zweert!