Ze verdrinkt
drijvend op ijskoud water
geen reddingsvest te zien
midden in een immense zee
haar laatste dag misschien
bibberend en vooral bang
voor wat nog kan komen
of voor wat helemaal niet
geen toekomst en geen dromen
wie heeft haar daar
in haar eentje laten zinken
enkel dat tikkeltje respect
zal haar niet doen verdrinken.
geen reddingsvest te zien
midden in een immense zee
haar laatste dag misschien
bibberend en vooral bang
voor wat nog kan komen
of voor wat helemaal niet
geen toekomst en geen dromen
wie heeft haar daar
in haar eentje laten zinken
enkel dat tikkeltje respect
zal haar niet doen verdrinken.
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, december 26, 2010 15:10 |
| come josephine in my flying machine | |
| Steffje: | Zondag, december 26, 2010 13:48 |
| Ah, ja, nu je het zegt :D | |
| jilka: | Zondag, december 26, 2010 11:31 |
| Knap geschreven! Het deed me een beetje denken aan de scene van de titanic waar Rose alleen op de zee drijft. | |
| M-Rose: | Zondag, december 26, 2010 00:31 |
| heel mooi de vriendschap in woord gebracht.kweens aan jou een mooie nacht tot | |
Over dit gedicht
| Auteur: stee | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2010 | ||
| Thema's: | ||