Aan mijn Dochter,
Mijn klein meisje, al twee jaar, ach wat gaat het leven
snel. Hoe jij kan knuffelen, heerlijk gewoon. Zo dat kan
er maar een. Hoe klein je ook bent, alles wil je zelf
doen, zelf ontdekken. Je kwebbelt en zingt er al lustig op
los. Ik ben trots. Heel trots. Op jou. Mijn klein meisje.
Dapper onderweg naar wereldse vrouw. Nu ben je moe van de dag.
Je slaapt met Pop in je armen. Ik kijk wazig naar jou. Door tranen van ontroering omdat ik zoveel van je hou. Hoor je in gedachten zingen. Glimlach om iets dat je zei. Gekke pappa. Ach lieverd zo gaan de dingen. Voorbij.