Dit is dan het einde een verloren stukje grond
De jouwe die naast de mijne stond.
De woede maakt langzaam plaats voor rust
de pijnelijke steek komt en gaat maar me brand is nog lang niet geblust.
Kilte strijkt neer naar waar eens alleen liefde was
De vragen zijn afstotelijk een mond vol woorden kan ze wel zeggen maar wie wil ze nou horen.
Geruststellende woorden zijn een oefenloose daad
want het verlangen naar is nog te groot
Hier is niet van te winnen of te bedwingen.
de keuzes zijn me ontnomen, of schijnt er tog nog ligt tussen de bomen .
de twijfel is onbevreest in me gedachte aanwezig nog niet van plan het op te geven
Het einde van een boek de laatste pagina's die ik nooit hoopte uit te lezen
toch met veele tranen lees ik de laatste zinnen de bladzijdes waar ik nooit aan wou beginnen.
een deel zonder einden
Een woord wat ik niet kende opgeven nu afgevinkt als een bekenden
Help roep ik stil voor hen die luistert
Geen keus dan deze vaart en koers te behouden
al doe ik het liefst alle zeilen bij en keer ik dit tij.