Dit gedicht gaat over hooligans en criminelen.
Ze moeten die gasten veel harder aanpakken hoe kan me niet schelen.
Hier in Nederland worden zulks soort gasten beter beschermd en geholpen dan de gewone mens.
De politiek zou de wet eens moeten veranderen om die gasten harder aan te pakken dat is mijn wens.
En dat gezeur van privacy zulke gasten verdienen dat helemaal niet.
Want nu zitten ze een paar weken in de cel en dan beginnen ze gewoon weer over nieuw dus dat helpt geen biet.
Ze moeten die gasten veel harder straffen misschien net zoals vroegertijd.
Vroeger kreeg men stokslagen of de zweep en water en brood als maaltijd.
Als een mens zo graag een crimineel of een hooligan wil zijn.
Laat de gewone mens a.u.b. met rust en hou het voor die mensen leven fijn.
Daarom zeg ik criminelen of hooligans laten zij ook maar pijn lijden zoals hun zo vaak bij andere mensen doen.
Een gevangenis hoort angst aanjagend te zijn maar dat is voor zulke gasten niet het geval dus laten ze gestraft worden zoals toen.
Dus politiek ik smeek het doe er wat aan en snel want zo gaat het niet goed.
En laat de rest van de wereld maar eens zien hoe het wel moet.
Mijn advies is oprotten met die gasten want een normaal mens verdiend een veilig leven.
Ik ben opzich tegen geweld maar wie ernstige dingen pleegt zoals moordt of verkrachting die verdiend dezelfde straf als het slachtoffer laat ze maar beven.
Of laat ze weer van die strafkampen maken met een ketting en kogel aan hun benen misschien leren ze daar wat van.
En laat ze dan maar nog eens zien of het van die stoere gasten zijn laat ze gepijnd worden zo hard als het maar kan.
Wie gewoon ze leven leeft die komt nooit in de problemen en wie wel in de problemen komt door geweld die moet dat dan maar voelen.
Want wie niet hoor wil die moet maar voelen of laat ze maar op de noordpool afkoelen.