Dromerig leven
in een dromerig leven zoals in de nacht
waar een kaars in de wind bleef branden
heb je jezelf niet in vergetelheid gebracht
maar naar mij gereikt met je eigen handen
in een dromerig leven zoals dagen
waar de tijd enorme vleugels bezat
heb je me vaak in de wolken gedragen
tot dromen beƫindigden, jij mij lief had
in dat dromerige leven van ongekende tijd
langdurende uren gevuld met passie
daar dansten we zelfs zonder vermoeidheid
tot ik niet meer in jouw wereld werd geleid
Quicksilver: | Zaterdag, augustus 21, 2010 23:02 |
heel mooi verwoord, in herkenning gelezen melt. fijn weekend, lieve groet dicky |
|
kerima ellouise: | Zaterdag, augustus 21, 2010 17:59 |
misschien dromen maar het zou zomaar waar kunnen zijn in werkelijke werelden... mooi hoe je dromen en droefheid vlecht tot die bijzonder toon liefs kerima ellouise |
|
verhavert: | Zaterdag, augustus 21, 2010 17:54 |
zo tedervol, zo mooi graag gelezen |
|
Melt: | Zaterdag, augustus 21, 2010 14:38 |
Ja inderdaad. Het is meer een drom dan de realiteit. Hoewel dit ook goed de realiteit zou kunnen zijn. Maar zowel het leven als dromen is het niet voor eeuwig. Dank je wel voor je reactie. Lieve groet |
|
Indy Toma: | Vrijdag, augustus 20, 2010 11:11 |
Een dromerige wereld die ophoudt te bestaan, lijkt me. | |
Auteur: Melt | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 20 augustus 2010 | ||
Thema's: |