ik wist het al~

ik wist vantevoren al hoe het zou gaan,
dat ik aan het einde toch weer alleen zou staan,
ontmoette je met uitgaan ,
zag je meteen al staan,
later afgesproken..ondertussen wetend dat aan het einde mijn hart toch weer werd gebroken.
je zei het leeftijds verschil maakt me niet uit ,
t maakt me niet uit wat anderen zeggen,
zo zatje het uitgebreid aan me uit te leggen.
maar achteraf bleken al die woorden gelogen,
je had me gewoon keihard bedrogen.

elke dag spraken we elkaar weer.
ik wist ondertussen'later doet hij me zeer'

je zei ik hou van jou alleen van jou,maar blijkbaar waren die woorden niets waard,
toen je dat zei had ik je lang aangestaard,
vol verbazing,het domweg gewoon weer geloofd,
nog geen dag later werd me meer beloofd,
een toekomst samen,nooit meer alleen..
met die gezegde woorden,werd m'n leven weer een beetje leefbaar na alles wat er gebeurt was.

helaas duurde dat niet voor lang,
na een week,was het leeftijdsverschil toch te groot,
alle kansen die jij me bood ,waren weg.
alsof het iets was wat je zomaar stop kon zetten,zonder op mijn gevoellens te letten..
me weer aan de kant laten zetten,
weer zo graag willen geloven dat jij het wel meende,alles wat je zei...
maar je bent niet anders als al die anderen..


dat beeld zal denk ik nooit meer veranderen,
telkens weer op je hart getrapt
totdat hij er echt een keer mee kapt.-



x-x-x