Ik kijk steeds in de spiegel en blijf je woorden en die zinnen herhalen.
Je zou toch voor altijd bij me blijven?
maar ik zie je niet meer naast me staan.
Lijkt wel of je zo ben verdwenen.
Alsof je niet eens bestond.
Geen contact meer wat heb ik weer gedaan?
Was ik niet goed genoeg ?
Zij wel? Perfect ?
Nu zit ik met de vraag Waarom
Waarom doe je me dit aan?
Ik was jou alles.
Jou Schatje
Jij de mijne.
Wat is er mis gegaan?
Ik probeer steeds te lachen en mijn pijn te verbergen..
Waarom gaf ik je nog een kans?
Je zei ik kan niet zonder je, en ik blijf voor altijd bij je.
Ik hou van je en wil je nooit meer kwijt.
Schatje weet dit,
Ik zal je nooit kunnen haten.
maar van je blijven houden.
Ik zal op je wachten tot die ene dag dat je volwassen bent geworden.
Als je weet hoe je een meisje moet behandelen.
Kom dan terug bij mij.
Kunnen we samen weer aan de toekomst denken.
maar tot dat
Besta je niet meer en ook geen kans.
Ook al heb ik je nodig, en ik dacht van niet.
Ik dacht ook
Ik kan zonder hem
Blijkbaar niet.