hast panysk
hoe´t ik dy foto´s besjen kin,
hoe´t ik hieltiid op´e nij sjuch,
hoe´sto út´e eagen sjuchst en
asto wat fan my wolst
in bietsje dramatysk
hoe´t ik sa wurch wurde kin
fan allinich wat oandacht en
hoe´t it sa iensem fiele kin
dy fourt te trieuwen
ik sis dat ik gjin romte haw
ik sis dat ik net wol
ik sis dat ik oan mysêls tinke moat
ik trieuw dy fourt
ik bin wurch
fan dy
djip yn my
fiin ik dy sa leaf
ik mis dy al
no´t ik tink hoe´st fourt wêze silst