** Kailey
Mijn kleine dochter,
ze staat wankel op haar voeten.
Ze probeert te lopen,
maar weet niet wat haar benen moeten.
Dan valt ze om,
en zit ze op de grond.
Met haar geweldige lach kijkt ze op,
en krijgt een lik van de hond.
Haar ogen stralen,
terwijl ze zijn buikje streelt.
Na een tijdje gaat ze naast hem liggen,
uitgeput en uitgespeeld.
Terwijl zij slaapt naast de hond,
krijg nu ik een glimlach op mijn gezicht.
Jij verdient toch op zijn minst,
een plaatsje in mijn gedicht.
Schat ik houd van jou,
en zal dat altijd blijven doen.
Namens mij en mama,
een hele dikke zoen.
ze staat wankel op haar voeten.
Ze probeert te lopen,
maar weet niet wat haar benen moeten.
Dan valt ze om,
en zit ze op de grond.
Met haar geweldige lach kijkt ze op,
en krijgt een lik van de hond.
Haar ogen stralen,
terwijl ze zijn buikje streelt.
Na een tijdje gaat ze naast hem liggen,
uitgeput en uitgespeeld.
Terwijl zij slaapt naast de hond,
krijg nu ik een glimlach op mijn gezicht.
Jij verdient toch op zijn minst,
een plaatsje in mijn gedicht.
Schat ik houd van jou,
en zal dat altijd blijven doen.
Namens mij en mama,
een hele dikke zoen.
Over dit gedicht
| Auteur: MysticMe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2010 | ||
| Thema's: | ||