Plekje
Ik huil
Maar niet
Om jou
Het plekje
Dat huilt
Is
Mijn hart
Dat jij
Raakt
Door jouw
Hart
Het is
Er een
Van
Steen
Het ergste
Is
Straks
Ben ik
Ook van
Steen
Dan kan
Mijn plekje
Niet meer
Huilen
Om jou
Ga weg.
Maar niet
Om jou
Het plekje
Dat huilt
Is
Mijn hart
Dat jij
Raakt
Door jouw
Hart
Het is
Er een
Van
Steen
Het ergste
Is
Straks
Ben ik
Ook van
Steen
Dan kan
Mijn plekje
Niet meer
Huilen
Om jou
Ga weg.
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Dinsdag, maart 02, 2010 09:24 |
| lijkt wel een staande schemerlamp :) van steen, uiteraard. | |
| switi lobi: | Dinsdag, maart 02, 2010 08:27 |
| Soms moet je een steen in het water gooien om nieuwe rimpelingen te veroorzaken, soms gooi je een steen slechts weg. Sterkte hoor! |
|
| willy peeters: | Dinsdag, maart 02, 2010 07:46 |
| origineel | |
Over dit gedicht
| Auteur: ZZobin | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2010 | ||
| Thema's: | ||