(n.a.v. een boek dat ik onlangs heb gelezen)verdwaald op een fietspad
lees ik vertellingen
en herinner ik de toekomst
met al zijn klanken
van lang vergeten muziekergens is het vast nog 1995het leven leek zo simpel
met gesloten ogen
maar niets bleek
op waarheid berust
en de meeste indruk
lag nog altijd in de spiegeldus laat me maar gaan
naar waar de aarde
zondes weg kust
het maakt niet meer uit
wie me de verkeerde weg wees
want ik leef niet langertienerillusies in goud
karinvangelder: | Donderdag, februari 25, 2010 18:59 |
ik sluit mij bij mijn 4 voorgangers (sters) aan Gert heel mooi dit ! liefs van mij , Karin |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, februari 25, 2010 11:40 |
Ik vind je een knappert ;) letterlijk en figuurlijk liefs.. |
|
Big Lady: | Donderdag, februari 25, 2010 10:23 |
droef mooi geschreven gr. BL |
|
switi lobi: | Donderdag, februari 25, 2010 10:15 |
Dat heb je prachtig uitgekristalliseerd Gert, erg graag gelezen! Liefs, switi lobi |
|
windwhisper: | Donderdag, februari 25, 2010 09:43 |
heel mooi Gert, wat fijn dat er vanuit een boek lezen zo''n waardevol mooi gedicht kan ontstaan liefs Cobie |
|
Auteur: Gert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 februari 2010 | ||
Thema's: |