Uit het niets verscheen hij
De waarden der levens, hertoonde hij mij
Kwetsbaar openstellen
Dat deed hij
Masker opzij, harde realiteit
Zo was hij
Hij werd mijn rots
opzij legde hij zijn trots
Op zijn manier
Leerde hij me vliegen
Op een onbewoond eiland, zette hij me neer
Een nieuw leven werd me gegeven
Het is te nemen of te laten
Erbij te zijn of verlaten
Drukkend met mijn neus op de feiten
Mijn onschuld wou hij nu gaan pleiten
Niet voor hij, zij of voor hen
Tussen de letters door alleen voor mij
Ik hoorde erbij
Uit het niets verscheen hij
Hij liet me proeven, van een nieuw leven
Die kans, zijn steun had hij me gegeven
Hier sta ik dan in ons nieuw gegeven leven
Met een nieuw scenario die ons werd aangeprezen
Ik overleefde
Niet dankzij hen maar dankzij hem
Ik herleef
zonder erbij stil te staan
Laat me vliegen door het niets
je liet me "afkicken" van mijn verdriet
Weet,
Ik vergeet je niet...