Tijdelijke virtuoos
Vroeger speelde tijd zo mooi met ’t leven,
gleed met vlotte vingers langs de snaren,
fijne klanken, goed voor alle jaren,
waarin ieder lot kon blijven zweven.
Hij besteeg mijn ladders vaak met sprongen,
mij door alle felle vuren swingend,
voor- en tegenspoed al voor me zingend,
zo had ik misschien nog doorgezongen.
Maar nu zingt hij wel een toontje lager,
legt zijn handen langzaam voor zijn oren,
zijn gitaar wordt in de verte vager.
Deze snaren zullen voor me zwichten,
nu die nare noten zijn bevroren,
en zelfs ik mijn eigen lied zal dichten.
gleed met vlotte vingers langs de snaren,
fijne klanken, goed voor alle jaren,
waarin ieder lot kon blijven zweven.
Hij besteeg mijn ladders vaak met sprongen,
mij door alle felle vuren swingend,
voor- en tegenspoed al voor me zingend,
zo had ik misschien nog doorgezongen.
Maar nu zingt hij wel een toontje lager,
legt zijn handen langzaam voor zijn oren,
zijn gitaar wordt in de verte vager.
Deze snaren zullen voor me zwichten,
nu die nare noten zijn bevroren,
en zelfs ik mijn eigen lied zal dichten.
Reacties op dit gedicht
| ChildrenOfTheDamned: | Maandag, februari 22, 2010 21:41 |
| De laatste twee strofes vind ik goed. De eerste twee te gekunsteld, vooral dat ''waarin ieder lot kon blijven zweven''. Maar het is goed om weer wat van je te lezen! |
|
| switi lobi: | Vrijdag, februari 19, 2010 21:42 |
| Mooi gedaan Druifke! Groet, switi lob |
|
| llooeess: | Vrijdag, februari 19, 2010 15:16 |
| een swingend stukje om te lezen. goed geschreven! grtz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bosdruifke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2010 | ||
| Thema's: | ||