De dood wacht in het donker
(de redding van drie kitten)
De dood wacht in het donker
Drie bange lijfjes, opgerold tegen elkaar
Geen licht.
Angst, gedwongen open, gereinigd
Kijk, dood… er is nog leven
Trek je maar terug
Vliegensvlug.
Kijk me aan, knuffel, niet beven
Kijk me aan, ik ben het leven
Ik heb gekozen, ik heb de macht
Geef levenskracht.
Adem, eet, slaap, drink, vergeet
Veel is al geleden
Verleden… gedicht
Geen tijd voor de dood in het donker in het licht
Drie kleine lijfjes dollen
Knuffel, speel, grote open ogen
Vertrouwen, niet bedrogen.
De doods afgezant… voorlopig verband
Blijdschap, vreugde, vrijheid in het verschiet
Hoewel lichamelijk verschil
Absolute levenswil.
Drie groeiende lijfjes in het licht
Levenskrachten sterken dag na nacht
Overstelpende liefde beleven
Willen geven.
Onvoorwaardelijk… ik neem, ik geef, ik krijg
Overweldigende dankbaarheid
Het hart verblijd.
Drie gelukkige lijfjes, op weg naar volwassenheid
In staat om nu zelf te kiezen
Springen, rennen, dartelen over mijn schoot
Knuffelen mij nu bijna dood.
Indy Toma
Nummer 127 : | Zondag, februari 21, 2010 09:59 |
hoe liefff :d B |
|
CBR: | Donderdag, februari 18, 2010 20:19 |
Zo mooi! |
|
verhavert: | Donderdag, februari 18, 2010 19:31 |
gelukkig was jij er voor hen heeeeeeeeeel graag gelezen liefs martine |
|
Quicksilver: | Donderdag, februari 18, 2010 16:19 |
katten en olifanten zijn mijn lievelingsdieren. Dus kom je aan hen dan kom je aan mij. Gelukkig zijn ze gered en werden nu goed met liefde door jou verzorgd! liefs, ontroering stijgt naar boven dicky |
|
Anastacia: | Donderdag, februari 18, 2010 15:57 |
gelukkig ze zijn gered ik ben gek op katten en heb even moeten slikken dat ik dit leesde liefs ana | |
dichterbij: | Donderdag, februari 18, 2010 15:56 |
een mooie opbouw in een leuk geschreven gedicht. fijn dat ze het hebben gered lieve groet |
|
isolina: | Donderdag, februari 18, 2010 14:49 |
ach zielig he , gelukkig gered !!!! knuff maria | |
Indy Toma: | Donderdag, februari 18, 2010 14:14 |
Hall Janny, Dit waren drie boerderijkitten, verlaten door moeder en op weg naar hun dood. Ik kon het niet mee aanzien. Ondertussen al volwassen, ruim 1 jaar. |
|
Auteur: Indy Toma | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 18 februari 2010 | ||
Thema's: |