Elinora: | Donderdag, februari 11, 2010 16:34 |
dat is het geheim van de natuur..je ziet niets, maar ondertussen begint het leven langzaam weer te ontluiken, heel stilletjes en onopgemerkt sta je ineens versteld dat hij zomaar alweer zijn blaadjes heeft gekregen..heerlijk gedicht en vol verwachting kijken we uit naar de lente..! lieve groet van Lin |
|
verhavert: | Donderdag, februari 11, 2010 14:43 |
wanneer het doodse ademt verschuilt schoonheid zich mooi |
|
Ayesha van Kesteren: | Donderdag, februari 11, 2010 14:25 |
En ditte vin'' k dan weer zo''n typische ''laatbloeier'', maar ach, we vrolijk voort, uch. | |
isolina: | Donderdag, februari 11, 2010 12:10 |
heel leuk, en laten staan hoor !! straks heb je er weer plezier van , knuff maria | |
windwhisper: | Donderdag, februari 11, 2010 11:46 |
in mijn kleine tintje staan drie kale struiken, nu kaal, straks in de lente komen er knoppen en van de zomer is het een volle pracht, dus laten staan hoor liefs Cobie |
|
Anastacia: | Donderdag, februari 11, 2010 11:32 |
mooi geschreven liefs ana xxx | |
Indy Toma: | Donderdag, februari 11, 2010 11:24 |
Jannie in geval van bomen is er zovaak nog leven na de dood. Kans dat er toch nog iets op, in of bij leeft is dan ook groot. En als hij zomers toch nog z''n charme heeft.... laat hem begaan. PS leuk onder woorden gebracht. |
|
karinvangelder: | Donderdag, februari 11, 2010 11:20 |
niet weghalen hoor Jannie. hij wacht ook op het voorjaar meid ! liefs xx Karin | |
switi lobi: | Donderdag, februari 11, 2010 11:15 |
Leuk geschreven Jannie, misschien heeft het voorjaar een kans nodig? Fijne dag! Liefs, switi lobi |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 11 februari 2010 | ||
Thema's: |