Ook al lijkt mijn hart te leiden,
Van je af, steeds verder weg,
Kan het me nooit dichtbij genoeg zijn,
Wat ik ook doe of denk of zeg.
Vertel ik steeds maar weer hetzelfde,
Weer dat schrijnende verhaal,
Is dat getikte rikketikje,
Zonder jou nog steeds te kaal.
Maar hartslandschap zal weer bloeien,
En het paadje naar je toe;
Zal de klinkers met liefde dragen,
Ik weet alleen nu nog niet hoe.
teun hoek: | Donderdag, januari 28, 2010 16:17 |
Gewoon het hekje open zetten | |
teun hoek: | Donderdag, januari 28, 2010 16:17 |
Gewoon het hekje open zetten | |
Ayesha van Kesteren: | Donderdag, januari 28, 2010 15:58 |
Mooi, ik voel me ook wel eens alsof ik met alleen schrijven zonder de mensen die ik lief heb, nergens kom! Succes! Ayesha |
|
Auteur: Engeltjuh | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 januari 2010 | ||
Thema's: |