spullen in verhuisdozen
alles nog een keer door mijn handen laten gaan
veel herinneringen
dan kom ik spullen tegen van ons leven samen
persoonlijke spullen van jou
ik neem ze niet mee
leg ze apart
het laatste dat aan ons herinnerd wordt gerecyceld
nog een laatste streling, een traan
ik laad het in de auto en rijd richting gemeente werf
een laatste blik
daar gaat het, en daar ga ik
op weg naar een nieuw leven
de herinneringen zitten diep in mij
vergeten kaartjes
brinkersteeg
ze zitten daar goed en komen soms naar boven
even het licht zien, om dan weer diep naar binnen te gaan
het leven is vol van dat soort herinneringen en maakt wie we nu zijn
en ik ben gelukigger dan ik in jaren was
een trip door memory lane doet dat weer beseffen
ik kijk nog een keer achterom, en het begin van een lach verschijnt om mijn mond