Het was al laat
Proberen wakker te blijven had geen baat
Na een paar seconden sloten haar ogen
En zodra dit gebeurde werden realiteit en fantasie verbogen
Wat hij die nacht zag zal hij nooit vergeten
Tot de dag dat zijn ziel zou zijn versleten
Voor altijd dat ene moment van abnormaliteit
Tot in de eeuwigheid
Lippen zacht en bol
Vrouwelijk lichaam zat z’n hoofd van vol
Het heden verdween voor even
Alles zou hij voor dit moment hebben gegeven
Zijn leven besmeurd met bloed
En nooit smaakte wraak enig zoet
Een pad belopen van ontucht
Voor eens en altijd de schaduw in gevlucht
Tot op die ene avond
Wanneer de maan hoog aan de hemel stond
Brak hij door de houten deur
En werd hij ontvangen door een zoete geur
Het verleden leek vervaagd
Even leek zijn zoektocht geslaagd
Maar wat hij vond was niet dat
Niet hetgeen wat aan hem vrat
Hij deed een paar stappen
Wilde zijn aanwezigheid niet verklappen
En toen zag hij haar slapen
Voor lange tijd stond hij haar aan te gapen
Hij mocht geen zwakte toelaten
Eerder was hij nog in alle staten
Maar iets aan haar ontwapende hem
Al zonder het horen van haar stem
Maar zijn hebzucht nam toe
Hij kon hier niks aan doen
Aan het gedane onrecht
Nooit was het terecht
Het mes trilde in zijn handen
Zijn en haar lot aan elkaar verbonden
Ze zou het hem niet benijden
Nee, vast niet, hij moest het lot doorsnijden
Fantasie en realiteit met elkaar verbogen
Herinneren zou hij nooit meer mogen
Zo eindigde zijn leven die nacht
Bij het zien van dromend pracht