we keken
naar dezelfde bloem
door tijd en zon
geschapen om te bloeien
jij vond
haar kleur wat vaal
de stam niet recht maar
een spiraal met ongelijke bogen
ik zag
het krullend blad
met stekels aan het einde
het onooglijke zwarte hart
maar zij heeft alle
biotopen overleefd is uitverkoren
zoals ook poëzie slechts in
een paar gedichten wordt geboren
wil melker
08/01/2010
isolina: | Vrijdag, januari 08, 2010 15:47 |
wauw heel mooi, wil. knuff maria | |
Quicksilver: | Vrijdag, januari 08, 2010 15:04 |
weer erg mooi verwoord! liefs,dicky |
|
~MeLoDy~: | Vrijdag, januari 08, 2010 12:50 |
mooi !! gr. MeLoDy |
|
Big Lady: | Vrijdag, januari 08, 2010 11:11 |
weer zo mooi knuffels |
|
Stormtrooper: | Vrijdag, januari 08, 2010 10:59 |
nou wil je kan er wat van, als man dichten geboren laten worden ;) |
|
Laurens Windig: | Vrijdag, januari 08, 2010 08:43 |
en dat in het juiste thema! | |
lexx: | Vrijdag, januari 08, 2010 08:38 |
wat we zien is wat we zijn :) onze oogballen op hun zenuwsteeltjes projecteren de beelden die we verwachten he, en knipperen naar hetgeen we niet begrijpen kenne. een bijzonder mooi gedicht! | |
trucker klaas: | Vrijdag, januari 08, 2010 08:21 |
prachtige bevalling groet ,klaas |
|
volledig bevroren Yellow: | Vrijdag, januari 08, 2010 06:53 |
knap gedaan | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 08 januari 2010 | ||
Thema's: |