Voor mij is het niet zo makkelijk om dingen van me af te zetten, om te doen alsof er niet is of is gebeurt.
Soms als je dingen tegen me zegt vat ik het verkeerd op en schiet ik in de verdediging terwijl je me niet eens aanvalt.
Dan zeg ik dingen waarvan ik na een paar seconden of minuten alweer spijt heb omdat ik eerst doe en dan denk.
De sfeer is dan weer gedaan, dan zijn we weer gekwetst of boos en dan komt het zwijgen.
Maar als er iets is dat me dan nog meer pijn doet is dat zwijgen, elkaar negeren,elkaar ontwijken, voor mij voelt het dan als afwijzing.
Maar soms zijn die dingen niet te voorkomen, soms zijn het dingen waar we ons aan irriteren en niets van zeggen om de ander geen pijn te doen totdat het te veel wordt.
Vaak hebben we al snel weer spijt van wat er voorgevallen is,en praten het dan uit soms met uitleg van hoe en wat, en leren dan weer van elkaar.
En dan is het weer goed tussen ons dan komen de rare gezichten en leuke opmerkingen weer tevoorschijn om elkaar weer te laten zien dat het goed is en dat we toch wel heel erg blij zijn met elkaar..
Dus lieverd bij deze hoe de dingen ook gaan en wat er gebeurt en gezegt wordt, ik blijf altijd van je houden.