Zoals de regen valt en drupt op 't raam,
zoals de tranen op mijn wang een weg banen naar onder,
zo gaat het leven onvermijdelijk voort.
met dagelijkse porties stress, problemen, druk en pijn.
ik wil gewoon voor altijd bij je zijn.
't gaat me niet lieverd, het gaat slecht.
zal ik weggaan, gewoon, alles laten en weggaan?
niet omkijken, en.. weggaan? of zal ik blijven?
de wind blaast langs en over me door.
ze ziet me niet, ze hoort me niet, ik ben er niet.
dat is mijn wens.
ik hoop en hoop vrij te zijn, zorgeloos. écht vrij.
schatje je leeft. je aanwezigheid leeft in mij.
wil je mijn vlam doven en vergeten dat ik er was?
wil je vergeten dat ik je liefde was?
respect en veel liefde moet en zal ik van je krijgen.
[als het te laat is] dan dus pas..
ik kijk naar mijn polsen en het zwart vergiftigd bloed,
dat me de weg toont op het pad van de doden.
ik heb wat ik altijd al hebben wilde. R-U-S-T!