Zwijgend en boos
zitten wij naast elkaar
de werkelijkheid
druppelt langzaam binnen
het hoe en waarom
blijft steeds de vraag
redelijkheid en respect
heel ver te zoeken
kritiek niet kunnen verdragen
totaal perfect willen zijn
waarom zien we niet in
dat de ander best
een foutje mag maken
bewust of onbewust
leggen we de lat
voor de ander en onszelf
heel erg hoog
lopend op onze tenen
bereiken wij niet die hoogte
waarvan wij denken
dat dat houden van is
laten we ons
verwachtingspatroon
van de ander bijstellen
naar een nivo
wat wel haalbaar is
15-12-2009
karinvangelder: | Dinsdag, december 15, 2009 17:19 |
herkenning lieve Ingrid . pfff ''t valt soms niet mee he meis als je dit overkomt ! sterkte met dit alles ! liefs x Karin | |
Lion10cc: | Dinsdag, december 15, 2009 13:56 |
je gedicht is mooi een spijtige afleider is het woord nivo niveau is uit het frans afgeleid vandaar de eau toch mooie inhoud mvg leon | |
Auteur: inco | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2009 | ||
Thema's: |