De tijd,
Alles verranderd met de tijd,
Zo raakte ik veel dierbaren kwijt,
Huilend en gebroken, ik stond er alleen voor,
En helemaal niemand heeft het door,
Eenzaam en alleen gewoon achter gelaten,
Tranen in mijn ogen en niemand heeft het in de gaten,
Verlaten blijf ik achter in het leven,
En de pijn en het bloed blijven aan mij kleven,
Starend voor me uit met allemaal beelden en dromen,
Het had allemaal niet zo ver mogen komen,
Het verdriet van het verlies zal blijven,
Ik kan het verleden niet verdrijven,
Niemand om mij heen gekleineerd door de mensheid,
En al die scheldwoorden die nog binnen in mij slijt,
Vernederd en verpest geen leven meer om op te pakken,
Ik laat me op mijn knieƫn zakken,
Biddend tot een geluks engel die mij opweg zal helpen,
Om al deze lijdende stukken in mij te stelpen,
Tranen vallen ik voel de druppels op de grond,
Na al dat lijden wou dat ik niet meer bestond,
Ik wil vluchten voor de gebeurtenissen maar ik blijf staan,
Omdat ik weet dat er niks anders dat dit nog zal bestaan.
xx