Altijd in mijn hoofd.
Kijkend uit het raam.
Laat ik iedereen in de waan.
‘Snijden hoort bij mijn verleden.’
Maar eigenlijk hoort het bij mijn heden.
Jij denkt waarschijnlijk ze moet erover praten.
Maar jij zal me toch niet begrijpen.
Als ik je het vertel.
Dan zou je me verplichten om naar de politie te gaan.
Maar dat kan niet.
Want overal waar ik ga.
Is hij bij me.
Geen dag leef ik zonder hem.
Zijn stem gonst in mijn hoofd.
‘Je bent niks waard, bitch.’
‘Kom op, je moet beter leren pijpen, hoer.’
‘Iedereen zal je verlaten, dus luister naar me, slet.’
Alleen als ik me snij is zijn stem even weg.
Even naar mijn perfecte wereld.
Waar alles perfect is.
En ik wel de moeite waard ben.
Dus laat me maar.
Ik zal je het toch nooit vertellen.
Het bloed zwijgt ook in alle kleuren.
Dus laat me gewoon maar alleen.