een vlinder, zo mooi als een gedicht
vloog hier al jaren rond
dichtbij maar toch ver weg
buiten het bereik van mijn gezicht
de dag dat ik je vleugels zag
was toen de wind jou naar me bracht
alsof de hemel mij dit schonk
mijn leven als een nieuwe dag
zo pril en blij, net als een kind
buitelden we samen door de lucht
overal waar ik ging, daar was jij
samen dansend op de wind
het was een zomer die bleef schijnen
en voor eeuwig zou bestaan
onwetend dat grote krachten
de zon soms even laat verdwijnen
op mijn hand zit jij
in het oog van de storm
ik sluit mijn vingers om je heen
en hou je dicht bij mij
in de palm van mijn hand geborgen
zal ik jouw hart verwarmen
totdat de zon voor ons opkomt
en mijn hand weer opent, zonder zorgen