ik staar uit het raam
en zie de regen
ik loop naar buiten
en niemand houd mij tegen
en terwijl ik daar loop
ziet niemand ze bewegen
de tranen in mijn ogen
zijn samengesmolten met de regen
stap voor stap
ook al ben ik op
niemand die het ziet
want dat is wat ik achter mijn masker verstop
zo loop ik door
met mijn leven als een grote schijn
vrolijkheid is wat ze zien
maar niemand ziet de pijn
mijn levenspad
loopt achter mij
bijna altijd 1 paar voetstappen
een heel enkele keer een paar erbij
zo loop ik alleen in de regen
in deze donkere nacht
door velen in de steek gelaten
de eenzaamheid heeft de macht