jij vraagt je af waarom ik boos op je ben
maar boos zijn is een emotie die ik al tijden niet meer ken
ik zou graag boos op jou willen zijn
dat voelt waarschijnlijk beter als deze pijn
jij weet ook echt niet wat het is
maar alles, zoals het in het begin was, is het geen dat ik mis
ik zou dat gevoel zo graag terug willen krijgen
maar op dit moment kan jij alleen maar zwijgen
ik voel me leeg en eenzaam van binnen
zonder een wat beter gevoel kan ik echt met niets beginnen
alle dingen, waarmee jij mij teleugesteld hebt,
zijn nog lang niet met mijn verdriet weggeëbt
want met die teleurstleling in jou kan ik echt niet meer langer leven
geen jaar, geen maand, geen dag, zelfs niet even..