Aan mijn liefste memeke ,
Alweer een jaar voorbij,
Hier sta ik weer, treurend voor je graf
Je bent soms zo dichtbij, dan weer zo veraf
Onze mooie jaren samen zijn voorbij
Iedere dag moet ik aan je denken,
Aan je zachte ogen, je warme lach
Als God me iets zou kunnen schenken
Dan zou ik vragen naar nog één dag
Één dag, één dag doorbrengen met jou,
samen arm in arm, je nog eens knuffelen en kussen,
Je vasthouden en me door jou laten sussen
Je nog eens zeggen hoeveel ik van je hou
Ik kan je zo moeilijk loslaten, het doet toch zo’n pijn
Ik had al sinds ik klein was maar één grote wens
Voor altijd met jou samen zijn
Mijn liefde voor jou was zo oprecht en intens
Mijn liefste memeke, hier sta ik weer
En ook vandaag, schrijf ik je weer een gedicht
Dat is het enige dat men pijn nu wat verlicht
Ik kon je daar steeds mee bekoren, telkens weer
Ik voel je gewoon héél dicht bij mij, ik voel je hand op men hart
Telkens ik je zo ongelooflijk mis, als het even niet gaat
Dan trek jij me er door, jij, men beste kameraad
Dan wordt het opeens wit in plaats van zwart
Ik zou je nog zo veel willen zeggen,
Voor een allerlaatste keer
Vandaag kan ik hier enkel bloemetjes voor je leggen
Om je te zeggen dat ik je mis, meer en meer
Rust zacht, memeke, men grote lieve engel
Zorg voor ons, blijf voor altijd dicht bij mij
Laat me lachen, maak me blij
Vele kusjes en knuffels van je grootste bengel