Angstvallig overgestoken voetafdrukken
weggezonken door de trekkingskracht
van de kwade en donkere ondergrondEen rilling van angst zo voelbaar
terwijl de diepte mij opslorpt
buiten zicht van welk levend wezenDe zon droog het vocht op
dat zich in dat klein moeras was
resten enkel nog beenderenGroeit het besef, wat zich hier afspeelde
terwijl de puzzelstukken duidelijk worden
tracht men de rede van dit te achterhalen.
isolina: | Zondag, juni 14, 2009 18:40 |
heel m ooi , in combinatie met de afbeeldingen . knuff maria | |
_Lieverdje_: | Zondag, juni 14, 2009 17:18 |
het komt wel goed je bent sterker dan je denkt fijne avond nog liefs |
|
Nummer 127 : | Zondag, juni 14, 2009 09:41 |
sterkte tweety-ysje! Nr 127 x |
|
sunset: | Zondag, juni 14, 2009 08:52 |
Soms kent de natuur, in al haar heerlijkheid, ook dodelijke omarmingen. Onze liefde voor haar moet altijd gepaard gaan met het nodige voorzichtige respect (weet ik). Liefs en knuf, sunset |
|
Auteur: tweetyke | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 14 juni 2009 | ||
Thema's: |