Herinneringen
Herinneringen
Het doet nog steeds zo'n pijn,
die herinneringen.
Momenten van pijn, verdriet en leed.
Als littekens gekerfd in mijn huid,
de wonden van mijn ziel.
Mijn gedachtengang soms zo angstvol,
soms zo vol verwarring.
Mijn hart bloedt,
tranen,
zij die mijn gezicht omtoveren in een regenbui.
Niet meer weten wat te doen.
Hoe zou het zonder geweest zijn,
hoe zou ik zijn?
Ben ik daarom wie ik nu ben?
Is dit de reden?
Die herinneringen uit mijn donker verleden?
Waarom kan ik mezelf niet vergeven?
Waarom kies ik ervoor die herinneringen
steeds te herbeleven?
Het doet nog steeds zo'n pijn,
die herinneringen.
Momenten van pijn, verdriet en leed.
Als littekens gekerfd in mijn huid,
de wonden van mijn ziel.
Mijn gedachtengang soms zo angstvol,
soms zo vol verwarring.
Mijn hart bloedt,
tranen,
zij die mijn gezicht omtoveren in een regenbui.
Niet meer weten wat te doen.
Hoe zou het zonder geweest zijn,
hoe zou ik zijn?
Ben ik daarom wie ik nu ben?
Is dit de reden?
Die herinneringen uit mijn donker verleden?
Waarom kan ik mezelf niet vergeven?
Waarom kies ik ervoor die herinneringen
steeds te herbeleven?
Reacties op dit gedicht
| krassertje: | Vrijdag, juni 19, 2009 19:48 |
| sterkte,je moet hulp zoek of zééker met iemand die je zelf vertrouwd | |
Over dit gedicht
| Auteur: crash1984 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 juni 2009 | ||
| Thema's: | ||