Onmenselijk geweld
Harten werden getroffen
Doorstoken met pijn
Gerijgd aan ijzer
Gedumpt aan de ravijn
Lichamen verlaten nu
In rijtjes het gelaat
Die eindelijk zijn verlost
Uit de klauwen van het kwaad
Langs de wolken zweven ze
Voeren ze op de kreten
Van zij die getroffen zijn
Door hun geweten
Ze nemen de renwagen van het lot
langs het zonnelijk geluid
we nemen onze witte zakdoek
En wuiven ze uit
Doorstoken met pijn
Gerijgd aan ijzer
Gedumpt aan de ravijn
Lichamen verlaten nu
In rijtjes het gelaat
Die eindelijk zijn verlost
Uit de klauwen van het kwaad
Langs de wolken zweven ze
Voeren ze op de kreten
Van zij die getroffen zijn
Door hun geweten
Ze nemen de renwagen van het lot
langs het zonnelijk geluid
we nemen onze witte zakdoek
En wuiven ze uit
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Vrijdag, mei 15, 2009 04:11 |
| wat een gemetsel. doet me denken aan de duitse volksdichter von drabb. zonnelijke geluiden, fijne drank en ezelsoren voor allen! probeer volgende keer ''ns niet zo''n grillig plaatje te schetsen. ik ben in de war met sarajevo en de formule 1. | |
| Nummer 127 : | Donderdag, mei 14, 2009 23:26 |
| knap knap knap! Nr 127 |
|
| red one: | Donderdag, mei 14, 2009 23:21 |
| Ha die stofvod! Ja, ben t met onderstaande reactie eens. en fijn je weer eens te lezen. Groet red |
|
| rhoeas: | Donderdag, mei 14, 2009 22:12 |
| Taaltechnisch een beetje jammerlijk maar de inhoud vind ik erg goed. |
|
