Soms heb ik zo’n gevoel, een vaag gevoel. Zo’n gevoel dat alles nep is. Zo’n gevoel dat ik niet op deze wereld hoor. Het gevoel dat ik droom.
Ik ben er niet bij met m’n gedachten. Ik denk aan dingen waar ik anders nooit aan denk. Alles klinkt raar, anders. Het galmt ‘n paar keer door m’n hoofd, en dan gaat ‘t weer weg.
Waarom heb ik dit gevoel? Waarom voel ik me nou niet gewoon normaal? Hebben anderen dit gevoel ook? Drie vragen, nul antwoorden.
Dat gevoel, dat lijkt nergens op. Het lijkt niet op verdriet, maar ook niet op blijdschap of zo. Het is ‘n apart gevoel. Het past nergens bij.
Ik weet niet wat ik ermee aan moet. Ik weet niet hoe ik eraan kom, en hoe ik het kwijtraak. Ik word er misselijk van. Of ben ik dat al?