De laatste druppel echoed door mijn hoofd.
Ik kan me niks herinneren , een lege fles Jim Beam op staat op het aanrecht.
Wit poeder haastig uitgeschud naar mijn verslaving luisterend.
De lepel weegt een ton in mijn handen ,ik kan niet wachten tot ik het proef.
altijd de zelfde rush waar ik aan toe geef ik kan gewoon niet zonder.
De lepel altijd op de zelfde manier gebruikend met de klok mee draaiend.
Wit verdwijnt in donker bruin zonder suiker ,ik verbrand mijn tong.
De rush slaat toe en ik herinner alles weer.
Ik speelde op het toetsenbord met woorden tot ik er flauw van was.