Ik denk vaakna over dingen,
maar aan jou denk ik het meest.
Wat is nou die bedoeling ,
van het verleden steeds geweest.
Tweehonderdvijftig bladzij,
van mijn dagboek zijn beschreven.
Met alles over jou,
en hoeveel ik om je heb gegeven.
Liefde haat en irritatie,
jaloezie en houden van.
Alles hebben wij meegemaakt,
wat ik niet begrijpen kan.
Ik heb nooit geweten,
dat een relatie zo moeilijk kon zijn.
En dat ruzies er ook bij horen,
en die zijn niet altijd klein.
Als ik drie jaar geleden,
dit allemaal had geweten.
Was ik er nooit aan begonnen,
en had ik nu niet bij jou gezeten.
Maar gelukkig wist ik toen niet,
wat er gebeuren zou.
Want dan kon ik nu niet zeggen,
dat ik heel veel van je hou.
En dat ik voor altijd,
bij jou wil blijven.
En nog veel meer,
over ons kan schrijven.
Dat ik ooit misschien,
tegen je zeggen zou.
Lieverd,
ik voel me thuis bij jou!