Hautain liep hij voor mij uit.
en als we ergens zaten
werden gesprekken
vermoeiend en ingewikkeld
het begon eerst goed.
maar zijn lachen
werd steeds meer
een mekkerende geit
Dan begon zijn redenatie
een aanval via flanken
van mijn daden
en mijn mening
hypocriet
en vals
en onderkoelt gebracht
en overbodig
hij moest weer zonodig preken
over wat wel of niet zou horen.
wat ik wel of niet kon doen
of maken
over zijn eigen falen
wilde hij niets horen
altijd balen
dan zei hij
netjes etend
met servet
'je hoeft niet te gaan
verdedigen'
dan raakte ik even in de war
bedacht het antwoord
altijd weer te laat
‘Nee jongen
als je mij aanvalt
heb ik het recht toch
om van mij af te slaan ?’
een spanning
zwijgen
ik moest zijn auto uit
en liet mij op de snelweg staan
Marion van Baren: | Vrijdag, april 17, 2009 22:14 |
mooi hoor | |
marcha: | Maandag, april 13, 2009 19:19 |
Herkenbaar en goed omschreven Erg mooi |
|
mucho: | Maandag, april 13, 2009 17:46 |
waar moet je naar toe? wat? watte?! nou sukses hoor, die taal ken ik niet. |
|
Omni Allumini: | Maandag, april 13, 2009 17:16 |
''altijd plek voor eentje meer'' :) (cool) | |
Omni Allumini: | Maandag, april 13, 2009 17:14 |
ik heb zo vaak met mn duim omhoog gestaan :) echter, dat deed ik voor de kick.. variatie. het lot tarten enzo (lang-lang geleden ja) ik heb tussen de grafzerken, kippen, en turkse families gezeten voornamelijk (ik prefereerde het laatste) duidelijke tekst weer, lees je graag. | |
Narcis(t): | Maandag, april 13, 2009 16:09 |
tja balen heb zelf me ook vaak genoeg in vriendschappen vergist delend neergezet! |
|
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 13 april 2009 | ||
Thema's: |