Bomen zijn vaak méér dan mensen
ze hebben gedachten
de mens ziet toe
en bij het vallen van de avond
zomers
worden hun schaduwrijke waken moe
en laven zich met silhouetten
ruisend fluisterend oplettend
maar in de herfst
zijn zij als bejaarden
rimpelig en roestbruinrood vekleurt
er dwarrelen verdwaalden
tot de kruinen dor verschalen
dat twijgen sober laat verzwijgen
in ragfijn brekend licht en lucht
waarin ze tekening gaan krijgen
alsof ze een netwerk van grafieken rijgen
maar dan stulpen knoppen
een nieuwe lente zucht
gewis belevenis
de prunis, sering en de jasmijn
de frisse jonge maagden
in roze, lila, blanksatijn
de bomen nu in teer verrassend mint
onstervelijk evenwicht
van bijna sterven en toch ontluiken
steeds zijn de bomen sterker dan de mensen
waar toch bij de ontvelde reuzen
steeds opnieuw hun opstanding begint.
Tiskee: | Maandag, april 06, 2009 10:31 |
bomen, als bomen konden praten, of als wij het zouden verstaan....Moeder Natuur en haar wetten. Liefs Tiskee |
|
Auteur: Leon Larssen | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 06 april 2009 | ||
Thema's: |