Ik zie ze pas
Als ik wegkijk
En daarna zie ik ze
nooit meer terug
Ik ben iedereen
als ik zou willen
Ik ben niemand
uit protest.
We zijn onszelf niet
en nooit echt geweest
Leven is bedrieglijk
op één groot verkleedfeest
Bewegen op muziek
Bewegen in massa
Als we willen, wegen we niets
Als God zonder jas aan
Ik heb bomen met balkon
en vogels van plezier
Ik durf niks te zeggen
want het is zo mooi hier
Ik heb dromen van doelloosheid
en vlinders van verdriet
Ik stuur brieven naar de hemel
maar je leest ze niet.
We worden oud
bang en te vervangen
Eenzaam, zo langzaam
en
Ingehaald door wat ons uiteindelijk
allemaal zal overwinnen
De dubbelzinnigheid
van genialiteit.
Soms zie ik ze dan
de dingen, de schimmen
met ogen in mijn rug
maar ik zie pas
als ik wegkijk
en daarna nooit meer terug.