Huting: | Dinsdag, april 09, 2002 18:53 |
Inderdaad, dachten ze maar eens aan de mensen die achterblijven, zij blijven voor eeuwig getekend... Liefs, Doortje |
|
waterval: | Dinsdag, april 09, 2002 17:38 |
en in zo'n auto, zat Jessy, 18 lentes,..... haar moeder, een vriendin, weent nog elke dag,..... het is 5 jaar geleden,..... |
|
car: | Dinsdag, april 09, 2002 17:37 |
Tja. de wegraces.... hoe eerder ze ingrijpen hoe beter. Het vermogen is al aangepast. voer maar de regels in die frankrijk bv ook hanteerd.laat ze maar eerst een jaar rijden met een grote B van beginneling op de auto.en Jaaaaaaa het lik op stuk beleid... gepakt.gelijk dat rijbewijs innemen ..en liever nog.laat ze maar verplicht een aantal uur in een revalidatiecentrum gaan werken ofzo...... |
|
Thecool: | Dinsdag, april 09, 2002 14:04 |
Wil trotseerd alle grenzen Ik moest denken aan mn collega van 24 jaar vorig jaar te ver zn grenzen verkend foto's met 200 op de klok, het lijk op het lijf geschreven. Het enige dat rest is geheugen en een steen met rust zacht |
|
chrilo: | Dinsdag, april 09, 2002 13:53 |
tjee, Wil, wat proef ik een hoop emoties, in alle vijf. je bent diep gegaan. liefs,..... |
|
Hanneke Eirinn: | Dinsdag, april 09, 2002 13:50 |
...en toch..is dat niet t mooie van de jeugd: geen angst, t gevoel t eeuwige leven te hebben? | |
christina: | Dinsdag, april 09, 2002 13:40 |
Ik weet wat je met dit gedicht bedoelt Heel mooi omschreven |
|
free: | Dinsdag, april 09, 2002 12:56 |
fatalisme van de jeugd we zien t op het nieuws ondoordachte overmoed mooi geschreven...hoop dat iemand van hen dit leest en bewust word van wat ze doen spelen met hun leven als was het leven niets waard en dan is het te laat....... zoals zo vaak liefs free |
|
Auteur: Di Angeli | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 09 april 2002 | ||
Thema's: |