Leven als in een sprookjesboek, zouden we allen wel wensen
met elke keer een gelukkig eind, en liefdevolle mensen
Maar het leven gaat niet altijd zoals het zou horen gaan,
die momenten moeten we enkel maar doorstaan.
Maar, uiteindelijk zijn wij zelf die het bepalen,
we kiezen de weg die we nemen, en schrijven onze eigen verhalen.
We hoeven niet te piekeren over het verleden
want we leven niet in vroeger, maar in het heden.
Door stil te staan bij al onze misstappen en daden
is er heus niet meer of minder van de schade.
We hoeven niet bang te zijn voor de toekomst, maar er juist naar verlangen want de vrijheid en het leven zal ons wel opvangen.
We kunnen doen wat we willen, zijn wie we willen
we kunnen zonder schamen van al de rest verschillen
We zullen koesteren wat we hebben en verlangen naar wat er komt
we accepteren wat gebeurt is en kijken niet meer achterom
Want aan het eind, zijn wij degene die de lege bladzijden van ons sprookje vullen.