Ik ben zo moe...
Door alles wat mensen doen en zeggen.
Zo moe zelf
dat ik niet kan slapen.
Ik ben de enige
die 's nachts ziet
wat anderen nauwelijks weten.
De enige die overdag ziet
en er niets bij voelt...
Dit gedicht is geschreven door Dirk Bracke, en komt uit het boek 'Straks doet het geen pijn meer'. Ik wou dit gedicht bij mijn gedichten zetten, omdat ik het prachtig vind en in deze vier allinea's weet Bracke ontelbare gevoelens op te roepen. Ik vind het passend bij mijn leven...