Het leven neemt een vlucht van mij vandaan
Dus vertel iedereen maar dat ik dood ben
Verraad ik ruik het in de lucht hangen
Nooit heb ik het onderwerp vermeden
Nu wordt ik treurend aan de wilgen gehangen
Mijn licht in de top van de boom ongrijpbaar
Alsof ik reeds een enkeltje hel gekocht heb
Nu staar ik in oneindige met een hoofd vol verwarring
De tranen zijn zout maar voor hun zoet geworden
Rechtstreeks uit mijn lichaam drinken ze mijn bloed
Mijn herrineringen zijn tot niks dan as verworden
Mijn liefde voor het leven druipt uit mijn ziel weg
Hier hangend aan een boom midden in het Eden
Ik ruik de wondere wereld maar mag niks aanraken
Verblind door mijn eindeloze tochten door de woestijn
Is mijn ziel naakt voor het einde van het totale conflict
Onsterfelijk hangend in de hemel aan een treurwilg
Mag niks doen mag alleen je aanschouwen van afstand
Zie jouw vrolijke ogen vol licht ik aanbid ze vanbinnen
Ik heb mijn rug nooit echt gekeerd en nooit echt gerecht
Ik heb nooit willen kiezen tussen enerzijds en anderzijds